தமிழர் கட்டடக் கலை வரலாற்றில் பல்லவர் காலம்

தமிழ் பண்பாட்டு மரபில் புதியதொரு பாய்ச்சலை அல்லது ஆக்கத்தை உருவாக்கியவர்கள் பல்லவர்களாவார். இதனாலேயே ஆராய்வுப் போக்கிலும் இக்காலத்தை தனித்து அடையாளம் காணும் போக்கு நீண்டகாலமாக இருந்து வருகின்றது. கி.பி.ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கும் கி.பி.பத்தாம் நூற்றாண்டுக்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் தமிழகத்தில் ஏற்படுத்திய திடீர்ப்புரட்சிகளே இத்தனித்து இனங்காணலுக்கான காரணங்களாகும். அதாவது சங்க காலத்தில் காணப்பட்ட பண்பாட்டு நிலைகளும், வடநாடு சார்ந்த பண்பாடுகளுடன் வந்த பல்லவரது பண்பாடு கலந்த நிலையில் தோற்றம் பெற்ற ஒரு புதிய பண்பாடாக இப்பல்லவர் காலம் காணப்படுகின்றது. இதனால் தான் இன்றிருக்கின்ற தமிழ் பண்பாட்டின் மூலத்தை தேடிப்பார்த்தால் அது பல்லவர் காலத்திலேயே கிடைக்கின்றதென அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். இந்த வகையில் தான் இக்காலம் தனியடையாளம் பொருந்தியதாக மாறியது. அதில் பண்பாட்டு அம்சங்களில் ஒன்றாகிய கட்டடக் கலையும் முக்கிய முனைப்புக் கொள்ளலை பெறுகின்றது. அது தென்னிந்திய கட்டடக் கலை வரலாற்றில் எழுச்சி மிக்க முக்கியத்துவத்தை எட்டி நிற்கின்றது. பல்லவர் கால கட்டடக்கலை தமிழர் கலை வரலாற்றில் பெறும் முக்கியத்துவத்தை ஆராய முன்பு, தமிழ் நாகரீகத்தின் தொட்டில் என வர்ணிக்கப்படும் சங்க காலத்தில் கட்டடக்கலை எவ்வாறு இருந்தது என ஆராய்தல் அவசியமானதாகும்.

கிறிஸ்துவுக்கு முற்பட்ட முதலாம் நூற்றாண்டிற்கும், ஆறாம் நூற்றாண்டிற்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் தமிழ் நாட்டிலே கட்டப்பட்டிருந்த சில கட்டடங்களைப் பற்றிய குறிப்புக்களும் வர்ணனைகளும் இலக்கிய ஆதாரங்களிலே கிடைக்கின்றன. கி.பி.2ஆம் நூற்றாண்டளவில் எழுதப்பட்ட பட்டினப்பாலையில், காவிரிப்ப+ம் பட்டிணத்தில் இருந்த சில கட்டடங்களை பற்றிய வர்ணனைகள் இடம் பெற்றுள்ளது. அத்துடன் அகம், புறம் கூறும் பெரும்பாலன சங்க இலக்கிய செய்யுள்களில் நடுகல் கோயில்களை பற்றிய செய்திகள் வருகின்றன. இதற்கு பிற்பட்ட காலத்தில் எழுதப்பட்ட பட்டிணப்பாலை, சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை ஆகிய நூல்களிலும் கட்டடங்களைப் பற்றிய வர்ணனைகள் வருகின்றன. இவற்றின் உதவி கொண்டு தமிழ் நாட்டின் கட்டடங்கள் பற்றி சில தகவல்களைப் பெற முடிந்தாலும் அக்கட்டடங்களின் பாணி பற்றி தெளிவாக வரையறுத்துக் கூறமுடியாதுள்ளது. இவை செங்கல், மரம், ஓடு ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்திக் கட்டப்பட்டனவென்றும் பொதுவாக கூறப்படுகின்றது. இத்தகைய கட்டடங்களின் அழிபாடுகள் தமிழ் நாட்டிலே இதுவரை அகழ்ந்து கண்டு பிடிக்கப்படவில்லை. அரிக்க மேடு, காவிரிப்ப+ம் பட்டிணம் ஆகிய இடங்களிலே அண்மைக்காலத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட அகழ்வாய்வுகளில் வெளிப்படுத்தப்பட்ட கட்டடங்கள் கிரேக்க, ரோம வர்த்தகர்களாலே அமைக்கப்பட்டிருந்த வர்த்தக பண்டகசாலைகளாகவே காணப்படுகின்றன.

இப்படியானதொரு சூழலில் நிலைக்க கூடிய கற் கட்டிடங்களை தமிழ் கலை வரலாற்று மரபு கி.பி 6ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன் அமைத்துக் கொள்ளவில்லை என்ற முடிவுக்கு வரவேண்டியுள்ளது. தமிழ் நாட்டுக் கட்டடக் கலையின் நிலை இவ்வாறிருக்கையில் வருகை தந்த பல்லவர்கள் அதற்குள்; பல மாறுதல்களைச் செய்தனர். அந்த மாறுதல்களே இக்கால கட்டடக் கலைக்கு முக்கியத்துவத்தையளித்தன. இதனால் கீழ் வரும் அம்சங்களில் தமிழ் கலை வரலாற்றில் பல்லவர் கால கட்டடக்கலை முக்கியம் பெறுகின்றது. 01. அழியாப் பொருட்களைக் கொண்டு ஆலயங்கள், கட்டடங்கள் அமைக்கும் மரபை தொடக்கி வைத்ததனால் இக்காலம் முக்கியம் பெறுகின்றது. அதாவது பல்லவர் காலத்துக்கு முற்பட்ட காலத்தில் தமிழகத்தில் அழியாப்

பொருட்களைக் கொண்டு கட்டடங்கள் அமைக்கும் முறை காணப்படவில்லை. ஆனால் அழியகூடிய பொருட்களை கொண்டு கட்டப்பட்ட கட்டிடங்கள் சங்க கால நகரங்களில் இருந்துள்ளதை அக்கால இலக்கியங்கள் எடுத்துக் காட்டுகின்றன. பல்லவர் வருகையுடன் இதுவரை தமிழக கட்டடக்கலை அறிந்திராத இப்புது மரபு அறிமுகமாகின்றது. மண், மரம்,சுதை. சுண்ணாம்பு போன்ற அழியாப்; பொருட்களைக் கொண்டு மகேந்திர வர்மன் கட்டடங்களை அமைப்பித்தான் என மண்டகப்பட்டச் சாசனம் தெரிவிக்கின்றது. இந்த அறிமுகத்தோடு தமிழகத்தில் அழியாத பொருட்களைக் கொண்டு கட்டடங்கள் அமைக்கும் முறையொன்று தொடர்ந்து வந்த காலங்களில் வளர்ச்சி பெற்றது. இதனால் தமிழக கட்டடக் கலை வரலாற்றில் பல்லவர் காலம் முக்கியமாகின்றது. 02. பல்லவரது கலைமரபும். சங்க காலத்து கலைமரபும் இணைந்து புதியதொரு கலைவடிவத்தை பல்லவர்கள் படைத்தமையினால் இக் காலம் முக்கியம் பெறுகின்றது. பல்லவர் வருகைக்கு முன்னர் தமிழகத்தில் கட்டடங்களை அமைக்கும் முறையொன்று காணப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அவை நின்று நிலைக்க கூடிய வகையில் அமைப்பு பெறவில்லை. இந்தியாவின் தென்பாகம் அதிகளவிலான புறப்பண்பாடுகளை தழுவிக் கொள்ளாமல் தனித்துவமான போக்கில் இயங்கியமையாலும் வளர்ச்சி நிலையை எட்டி நிற்கவில்லை.

ஆனால் வடநாடு தரைவழியான பண்பாட்டுத் தொடர்புகளை பல்வேறு நாகரீகங்களுடனும் பேணியிருந்தது. இனப்பரம்பல்களும், கலாச்சார பரம்பல்களும் பரஸ்பரம் மேற்கொள்ளப்பட்ட வண்ணமேயிருந்தன. இவ்வாறானதொரு சூழலில். அந்திர தேசத்தில் குறுநில மன்னர்களாக இருந்த பல்லவர்கள் பல்வேறு பண்பாடுகளையும் கற்றுத் தேர்;தவர்களாக இருந்தனர். அறிவியல் வளர்ச்சியிலும், கலாச்சார வளர்ச்சியிலும் சமகால சூழலுக்கு நிகரான வளர்ச்சியை எட்டியிருந்தனர் எனலாம். இந்த அறிவியல் ரீதியான அறிவாற்றலுடன் தமிழகத்தை கைப்பற்றிய பல்லவர்கள், தமிழ்நாட்டின் இயற்கை சூழலை இப்பிராந்தியத்தில் வாழ்ந்தவர்களின் கலைமரபுகளை விளங்கிக் கொண்டு அதற்கு மேலாகக் கட்டடங்களை அமைத்தனர். இதனால்; இரண்டும் கலப்புற்று புதிய கலை மரபொன்று உருக் கொண்டது. இந்த வகையிலும் பல்லவர்கால கட்டடக்கலை முக்கியம் பெறுகின்றது.  மகாவலிபுரத்தின் உட்பகுதிச் சிற்பம் 03. சங்க காலத்திலும். சங்கமருவிய காலத்திலும் கிராமிய மட்டத்திலான ஆலயங்கள் உருவாக்கப்பட்டிருந்தன. அக்கோயில்களுக்குள் ஆகம நெறி சாராத சமய நெறிகளுக்குள் அடங்கும் தெய்வங்களுக்குரியனவாக அவ்வாலயங்கள் அமைக்கப்பட்டிருந்தன. இந்நிலையை முற்றுமுழுதான மாறதலுக்குள்ளாக்கியவர்கள் பல்லவராவார். இதுவரையில் தமிழகத்தில் கடைப்பிடிக்கப்பட்டுவந்த கட்டடக் கலைமரபிற்கு பதிலாக ஆகம கலைமரபை தமிழகத்துக்கு அறிமுகப்படுத்தி வைத்தனர். அந்த ஆகம விதிகளுக்கு அமைவாக கோயில் கட்டடங்களை ஆக்கினர். அந்த வகையில் கற்பக்கிரகம், அந்தராளம், முன் மண்டபம், மகா மண்டபம், கொடி மண்டபம். சுற்றுப் பிரகாரம், சுற்றுப் பிரகார தெய்வங்கள், விமானம், கோபுரங்கள் உள்ளிட்ட கட்டட நிலைகளை அமைக்க ஆகம முறைகளைப் பயன்படுத்தினர். ஆகம முறைபடி கட்டடங்களை அமைத்ததோடு சிவாகமங்கள் குறிப்பிடும் சிற்ப சாஸ்திர மரபுகளைப் பின்பற்றி சிலைகள். சிற்பங்கள், செப்புத் திருமேனிகள் ஆகியவற்றை அமைத்த பெருமை பல்லவரையே சாரும். இதுவரை காலமும் சுடுமண்ணிலேயே தெய்வ உருவங்கள் அமைக்கப்பட்டு வந்துள்ளன. பல்லவராட்சியை தொடர்ந்து தமிழகத்தில் அரசமைத்த சோழாகளின் விமானம், பாண்டியரின் கோபுரம், விஜயநாகர நாயக்க காலத்தின் சிற்பங்களும் அலங்காரங்களும், பரிவாரத் தெய்வங்களும் அவர்களது ஆட்சிக்காலத்தின் மகத்தான சாதனை எனக்கூறப்பட்டாலும், அவற்றுக்கெல்லாம் கருவ+லமாக இரந்த காலம் பல்லவர் காலமாகும். மாற்றம் ஒன்றுக்குள் செல்லாதிருந்த தமிழக கட்டடக் கலையுகத்தை புதியதொரு பரிமாணத்தை நோக்கி திசைப்படுத்தி, சிறப்புச் செய்தவர் பல்லவர்களாவார். இதனாலும் தமிழகத்திலுள்ள வரலாற்று ஆலயங்கள் அனைத்தினதும் கட்டடக்கலை வரலாற்றை பின்னோக்கி பார்த்தால் அவற்றின் தொடக்க புள்ளியாக கி.பி.6 க்கும் 10க்கும் இடைப்பட்ட பல்லவர் காலம் காணப்படுவதாலும், தமிழக கட்டடக்கலை வரலாற்றில் பல்லவர்காலம் முக்கியம் பெறுகின்றது. 04. இந்தியாவில் மூன்று பிரதான

கலைபப்hணிகளுண்டு அவை முறையே திராவிட, நாகர, வேசத பாணிகளாகும். இவற்றுள் முதன்மை பெற்ற கலை மரபாக விளங்கும் திராவிடக் கலைப்பாணியை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தியவர்கள் பல்லவர்களாவார். அதாவது அழியாத பொருட்களை கொண்டு கட்டடங்களை அமைத்து வேறெந்த பின்பற்றல்களும் இல்லாமல் ஒரு தனித்துவமான கட்டட நிர்மாணப் போக்கை தொடக்கி வளர்த்துச் சென்றவர்கள் பல்லவராவார். இன்று வரைக்கும் இத்தனித்துவ கலைப்போக்கை கலை வரலாற்றாசிரியர்கள் திராவிட கட்டடக்கலை மரபொன்றே அடையாளம் காண்கின்றனர். திராவிடக் கட்டடக் கலை மரபின் தோற்றமும் பல்லவர் காலத்துடன் முனைப்பு பெறுவதால் கலை வரலாற்று நோக்கில் பல்லவர் காலம் முக்கியம் பெறுகின்றது. அத்திராவிடக் கலைமரபின் தொடக்கத்தோடு மூன்று பிரதான கட்டடக் கட்டுமான எழுச்சியோடு அது மேலும் வளர்ச்சி பெற்றது. அவை முறையே, குடைரை மண்டபங்கள் தனிக்கற்கோயில்கள், கற்றளிகள். பல்லவ மன்னனான முதலாம் மகேந்திரவர்மனோடு பெருமளவில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட ஆரம்ப குடைவரை மண்டபக்கோயில்கள், ஒருபுறத்தில் “இந்தியாவின்” ஏனைய பிரதேசங்களின் குடைவரை மண்டபங்களின் பொது அனுபவத்தின் பகுதியாக இருப்பினும், பின் வந்த தமிழர் கட்டடக்கலை போக்கிற்கு அடிப்படைகளையும் உருவாக்கியிருந்தது. சமணத் துறவிகளுக்காக இயற்கையான குகைகளிற்குள்ளே செதுக்கிய கற்படக்கைகளின் முன் அனுபவங்களில் இருந்து, குடைவரை மண்டப மரபிற்கு உந்தப்பட்ட கலைப்படைப்பாளர்கள் இவ்வாறு உருவாக்கினர் எனப்படுகின்றது. இயற்கையான பாறைகளை உட்புறமாகக் குடைந்து உருவாக்கப்பட்ட இக்குடை வரைகள் கர்ப்பக்கிருகம் அல்லது ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட சமாந்தரமான கர்ப்பக்கிருகங்கள் அவற்றிற்கு முன்பாக ஒவ்வொரு தூண்களுடைய மண்டபமாகிய அடிப்படைப் பகுதியளையும், ஆரம்ப கட்டத்திற்குரிய பாதபந்தக, அதிட்டானம், தூண்கள், துவார பாலகர் முதலியவற்றினைக் கொண்டிருந்தது. பாரிய சதுரத்தன்மை என்பதை முன்னிறுத்திய இவ்வகைக்; குடைவரை மண்டபங்களை மண்டகப்பட்டு, பல்லவாரம் மாமண்ரூர் முதலிய இடங்களில் காணலாம். இதற்கு அடுத்ததாக மாமல்லனால் தனக்கற் கோயில்கள் கட்டும் முறை ஆரம்பித்து வைக்கப்பட்டது. இது தனிக்குன்றகளை உள்ளும் புறமுமாகச் செதுக்கி குன்றுகளிலிருந்து கோயில்களை அமைக்கும் முறையைக் குறிக்கும். சாளுக்கிய நாட்டிலிருந்து இம்மரபு கொண்டு வரப்பட்டதாக கூறப்படுகின்றது. குடைவரையிலிருந்து தனிக்கற்கோயிலின் வேலைப்பாடுகள், கட்டடத்தின் உடற்பாக செதுக்கற் வேலைப்பாடுகளாக அமைகின்றன. இதனை பஞ்ச பாண்டவர் ரதங்களில் காணலாம். அவை பிரதானமாக ஆறு விருத்திகளை அடைகின்றன. அதிட்டானம், பாதம், மஞ்சம், கண்டம், பண்டிகை, தூபி என்ற வரிசையில் பொருவாக அமையும். இதற்கடுத்ததாக கற்றளிகள் உருவாக்கப்பட்டன.

பாதைகள் உள்ள இடத்தில் கோயில் செதுக்கும் மரபு விடுபட்டு, தெரிந்தெடுக்கப்பட்ட இடத்தில் சூழலைப் பயன்படுத்தி ஆலயம் அமைக்கும் முறையே இது. கட்டடத்தின் அமைப்பிலும், உருவத்திலும் சுதந்திரத்தையளித்தது. இவ்வகை கோயில்களின் முதற்பருவம் மிகவும் சிறு அளவுடையது. கர்ப்பக்கருகத்தின் முன்பிருந்த முகமண்டபமும், முழு அளவில் அர்த்த மண்டபம் அறிவதும், பத்ம பந்தம் அறிமுகமாகவதும் இவ்வமைப்பு முறையில்தான். மாமல்லபுரம் பல்லவர் காலமானது தமிழக அல்லது திராவிட கட்டடக்கலை மரபில் புதியதொரு பரிணாமத்தை வழங்கியுள்ளது. அதற்கு இன்னும் மிஞ்சிக்கிடக்கும் பல்லவ கட்டடக்கலை எச்சங்கள் சான்றாகின்றன. இக்கட்டடக் கலை மரபானது தமிழகத்தோடு மாத்த்pரம் நின்று விடாது கடல் கடந்து ஈழத்திலும் செல்வாக்கு செலுத்தியது. இவ்வம்சம் பிற்பட்டகால ஈழத்தமிழர் பண்பாட்டு விருத்தியிலும் தாக்கத்தை செலுத்தியுள்ளது.

நன்றி kovetha.blogspot.com இணையத்தளம் பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

ஓவியர் மைக்கல் அஞ்சலோ புதிய இணைப்பு

கலைஞர்கள் பலர் காணப்பட்ட போதிலும் ஒரு சிலரே பிரபல் யத்தையும், சிறப்பையும் அடைக்கின்றனர். அச்சிறப்புக்கு அவர் களது தனித்துவமான ஆற்றல்களும் கலை நுட்பங்களுமே காரணமாக அமைகின்றன. அந்த வகையில் ஐரோப்பியக் கலைஞர்கள் கலைத்திறன் மிக்கவர்களாகவும் கலையுணர்வு மிகைத்தவர்களாகவும் காணப்பட்டனர். இவ்வகை கலைஞர்களின் ஒருவரான மறுமலர்ச்சிக்கால ஓவியர் மைக்கலாஞ்சலோ குறிப்பிடத்தக்க வராவார். புகழ் பெற்ற ஓவியர்களின் வாழ்க் கையை ஆராய்ந்தால், அவர் களது தந்தை, தாய், சகோதரர் என யாராவது ஒருவர் கலை துறையில் ஈடுபாடு கொண்ட வர்களாகவோ அல்லது ஊக்கமளிக்கின்றவர்களாகவோ காணப்படுவர். ஆனால், கலைத் துறையில் ஈடுபாடில்லாத கலைத்துறையில் வெறுப்புக் கொண்ட ஒரு தந்தைக்கே இவர் மகனாகப் பிறந்தார். 1475 ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 6 ஆம் திகதி இத்தாலியிலுள்ள புளோரன்ஸ் நகரில் காசல் கப்aல் எனும் இடத்தில் பிறந்தார். இவர் தனது தந்தை கலைஞனாகக் கூடாதென தடை விதித்த போதும் சிறு வயதிலிருந்தே சித்திரம் வரைவதில் மிகுந்த ஆர்வம் காட்டினார். விசேடமாக மனித உருவங்களையே அதிகம் விரும்பி உருவாக்கினார். ஓவியமாக இருந்தாலும், சிற்பமாக இருந்தாலும் ஒரு பிரிவில் சிறந்து விளங்க வேண்டுமாயின் அடிப்ப டையாகக் கோட்டுச் சித்திரத்தில் தேர்ச்சியிருக்க வேண்டும். இதை உணர்ந்த மைக்கலாஞ்சலோ இதற்கென அதிக பயிற்சி எடுத்துக் கொண்டார். குறிப்பாக மனித உடற் கூறுகளை நன்கு வரைந்து பழகினார். இந்த முயற்யில் வைத்தியசாலைகளில் உள்ள பிணக் கிடங்குகளில் பிணம் அறுக்கும்போது, பக்கத்திலிருந்து நன்கு கவனித்து கோட்டுருவங்களை வரைந்து பயிற்சி பெற்றார். இதன் காரணமாகவே, இவரது கலைப் படைப்புக்கள் வியக்கத்தக்க அளவு நுட்பம் வாய்ந்தவையாகவும் உயிரோட்டமுள்ளதாகவும் மிளிர்வதை கலையுலகம் உணர்கின்றது. ஒரு கலைஞனின் ஆற்றல்களையும் திறன்களையும் அவனது ஆக்கங்களே வெளிப்படுத்துகின்றன. கலைஞன் மரணித்த போதும் அவனது கலைகள் இவ்வுலகில் கலாரசிகர்களின் உள்ளங்களில் வாழ்கிறது. இதனால், கலைஞனின் வரலாறும் உயிர் வாழ்கிறது. மைக்கலாஞ்சலோவின் பிர மாண்டமான பிரமிக்கத்தக்க படைப்புக்கள் வத்திகானிலுள்ள சிஸ்ரைன் தேவாலயத்தில் காணப்படுகின்றது. கி.பி. 1508 ல் யூலியஸ் போப் பாண்டவரின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க சிஸ்ரைன் தேவாலயத்தினை அலங்கரிக்க ஒப்புக் கொண்டார். குறிப்பாக சிஸ்ரைன் தேவாலய த்தின் 450 அடி பரப்புக் கொண்ட மேற் கூரையினை பல பிரவுகளாகப் பிரித்து 449 மனித உருவங்களை தத்துரூபமாக வரைந்துள்ளார். இதில் ‘உலகைப் படைத்தல்’ எனும் ஓவியத் தொகுப்பு மிகப் பிரதானமாகும். பைபிளில் கூறப்ப ட்டுள்ள கருத்துக்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு தேவாலயத்தின் மேற்கூரையில் வரையப்பட்டதே ‘உலகைப் படைத்தல்’ எனும் ஓவியமாகும். இவ் ஓவியத் தொகுதியில் ‘ஆதாமைப் படைத்தல், ஏவாளைப் படைத்தல்’ ஆகிய ஒவியங்களும் வரையப்பட்டுள்ளன. இது உலகின் ஆதிமனிதனான (முதல் மனிதனாகக் கருதப்படுகின்ற) ஆதாம், ஏவாள் ஆகிய இருவரையும் இறை வன் சிருஷ்டிப்பதைக் காட்டுகின்றது. அத்துடன் கிரகங் களையும், சூரியன் சந்திரன் ஆகியவற்றையும் படைக் கும் செய்தியையும் ஒரு தொகுதியில் மைக்க லாஞ்சிலோ தத்துரூபமாகக் காட்டியுள்ளார். இத்தேவாலயத்தின் பின்புறச் சுவரில் இறுதித் தீர்ப்பு எனும் ஓவியத் தொகுதியும் வரையப்பட்டுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கதாகும். 4 1/2 ஆண்டு கள் முகத்தில் வர்ணங்கள் ஒழுக உயிரோட்டமான ஓவியங்களைக் கொண்டு சிஸ்ரைன் தேவாலயத்தின் மேற் கூரையை அலங்கரித்தார். சமகாலத்தில் கலைஞனாக விரும்பும் ஒவ்வொரு வரும் நமக்கு முன்னர் உள்ள உள் நாட்டு, வெளிநாட்டுக் கலைஞர் களைப் பற்றி கற்றுக் கொள்வது இன்றிய மையாத ஒன்றாகும். ஏனெ னில், தான் வரையும் பாணிதான் சரி என்ற கோட் பாடுகளை வளர்த்துக்கொண்டு ஒரு கலைஞன் ஆக்கங்களை உருவாக்க முடியாது. பப்லோ பிகாசோ, லியானாடோ டாவின்ஸி, வின்சன்ட் வான்கோ, றபாயல் போன்ற பல பிரபல்யமான கலைஞர்கள் தனக்கே உரித்தான தனித்து வமான பாணிகளில் ஆக்கங்களை உருவாக்கினர். அத்துடன் ஏனைய கலைஞர்களின் கலையாக்கங்களை இரசித்தனர். மைக்கலாஞ்சலோவின் மனித உருவங்கள் உண் மையான மனிதனைப் பார்ப்பது போன்ற உணர்வை ஏற்படுத்துவதே அவரது படைப்புகளின் சிறப்பம்சங்களாகும். எனவே ஒவ்வொரு கலை ஞனும் தனக்கே உரித்தான பாணிகளில் பல்வேறு பட்ட மரபுகளில் வரைவர் என்பது உண்மை யாகும். மைக்கலாஞ்சலோ மனித உருவங்களை அமைப்பதிலும், நிறந் தீட்டுவதிலும் இயற்கையான உயிரோட்டமான பாணியையே மிகவும் பயன்படுத்தினார். மனித உருவங்களின் முக பாவனை, தசைகளின் அசைவுகள் நிறங்கள், ஒளி நிழல்கள், உணர்ச்சி போன்ற பல அம்சங்களையும் தனது ஓவியங்களில் வெளிப்படு த்தினார். இது இவரது கலைத் திறன் முதிர்ச்சி யையே காட்டுகின்றது. சில கலைஞர்கள் ஓவியர்களாக இருப்பார்கள் சிலர் சிற்பிகளாக திகழ்வார்கள். ஆனால், மைக்கலாஞ்சலோ ஒரு தலை சிறந்த ஓவியர் மட்டுமல்லாது ஒப்பற்ற சிற்பக் கலைஞருமாகும். அவருடைய ஆற்றல்களும், கலைத்திறன் முதிர்ச்சியும் அவருடைய கலையாக்கங்களின் மூலம் வெளிப்படுத்துகின்றது. குறிப்பாக இவரால் செதுக்கப்பட்ட டேவிட் சிற்பம் மிகப் பிரபல்யம் வாய்ந்ததும் கலையம்சம் பொருந்தியதுமாகும். இதனைப் படைப்பதற்கு கிட்டத்தட்ட 1 1/2 வருடங்கள் எடுத்ததாக கருதப்படுகின்றது. மனித உடலில் புற அமைப்பை அழகுற, கலை நேர்த்தியுடன், உள்ளதை உள்ளபடியே செதுக்கி மகா சிற்பி எனும் புகழையும் பெற்றுக் கொண்டார். டேவிற் சிற்பமானது, ஒரு வீரனின் ஆரோக்கியமான உடற் கூறுகளைக் கொண்ட வெற்றுடம்புடன் நிற்கின்ற மனித உருவமாகும். வீதியில் கிடந்த சலவைக் கல்லொன்றை சிற்பமாக்கி கலா ரசிகர்களின் உள்ளங்களில் நிலையாக நடமாடச் செய்த சிற்பி என்றால் அப்புகழ் மைக்கலாஞ்சலோவையே சாரும். இச்சிற்பம் கையை மடித்து இடது தோளில் ஒட்டியும், வலது கை நீண்டு வலது காலில் உடைந்து விடாமல் இருக்க, சிற்பியின் திறமையில் உருவான சிற்பமாகும். ஒரு மனிதனின் உடலில் ஒளி நிழல் விழுவதுபோன்று அளவில் குறையாமலும், அதிகரிக்காமலும் ஒளி நிழல் விழுவது இதன் சிறப்பம்சங்களில் ஒன்றாகும். கி. பி. 1497 ல் உரோமில் இருந்தபோது பியேற்றா எனும் சிற்பத்தினை உருவாக்கினார். மரித்த ஏசு கிறிஸ்துவை மடியில் வைத்திருக்கும் கன்னி மேரியின் காட்சியை மிகத் தத்துரூபமாக செதுக்கியுள்ளார். இது மிக உணர்வுபூர்வமாக செதுக்கப்பட்டுள்ளது. மரித்துக் கிடக்கும் ஏசு கிறிஸ்துவின் தொங்கிக் கிடக்கும் தலை, சோர்ந்து கிடக்கும் கைகள், நீண்ட -ஸிlழிu கால்கள் ஆகியன நிஜத்தில் இறந்த ஒரு மனிதரைப் பார்க்கும் உணர்வைத் தருகின்றது. கன்னி மேரியின் முகத்தில் சாந்தம், கருணை, சோகம் என்பன வெளிப்படும் வண்ணம் செதுக்கப்பட்டுள்ளது. ஆடைகளின் மடிப்புகளை மிக நேர்த்தியாகவும் உயிரோட்டமாகவும் செதுக்கியுள்ளார். மைக்கலாஞ்சலோவின் ஆக்கங்கள் ஒவ்வொன்றும் வளரும் கலைஞர்களுக்கு முன்மாதிரியாகவே அமைகின்றன.

நன்றி தினகரன் வாரமஞ்சரி (29/05/2011) பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

களனி அரச குமாரியை கடலினுள் விடுதல்

இவ்வோவியமானது களனி அரச குமாரியை கடலினுள் விடுதல், காவன்தீஸன் காப்பாற்றுதல் என்ற தலைப்பிற்கமைவானது.

 அதனை சோளியஸ் மெண்டிஸ் கீழைத்தேய அல்லது இலங்கைக்கே உரித்தான தேசிய மரபுக்கமைவாக இயற்கை வர்ணங்களின் கலவையைக் கொண்டு வர்ணம் தீட்டப்பட்டு பூரணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. குறிப்பாக சோளியஸ் மெண்டிஸ் அவர்கள் களனி விகாரை, உடுப்பத்தாவ தவபிடவிகாரை போன்றவற்றில் அதிகமான ஓவியங்களை வரைந்துள்ளார். இருப்பினும் இவ்வோவியமானது களனி விகாரையில் வரையப்பட்டுள்ளதாகக் கூறப்படுகின்றது. 

இவர் முப்பரிமாணத் தன்மையினை இவ்வோவியத்தில் காட்டுவதற்காக மிக மென்மையான தூரிகைத் தடங்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளதை அவதானிக்க முடிகின்றது. இலங்கையின் புராதன சரித்திர வரலாற்றுக் கதைகளை அதிகம் வரைந்த இவர் இதிலும் அதனை அடியொற்றியே வரைந்துள்ளார் என்பது வெளிப்படையாகும். 

உடலழகு, ஆடையழகு, லயத்துடன் கூடிய ஆடைச்சுருக்கம் என்பன இவருக்கே உரித்தான சில சித்திர தூரித்தட நுட்பங்களாகும். அவை இதிலும் காட்டப்பட்டுள்ளது. மஞ்சள் கலந்த வர்ணச்சேர்கை இவ்வோவியத்தில் பரவிக் காணப்படுவதை அவதானிக்க முடிகின்றது.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

கலைஞர். சோமபந்து வித்தியாபதி (இலங்கை)

இவர் பன்னிப்பிட்டிய என்ற கிராமத்தில் 1923 ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 22 ஆம் திகதி பிறந்தார். இவரது தந்தை ஒரு புகழ்பெற்ற சிற்பி மட்டுமன்றி சிறந்த நாட்டிக்காரருமமாவார். எனவே இவரது வீட்டில் கோயில் ஓவியங்கள், பாரம்பரிய ஓவியங்கள் மற்றும் உள்நாட்டுக் கலைவடிவங்கள் என்பன காணப்பட்டன்.

இவர் தனது பத்தாவது வயதில் தாய்வழித்தாத்தாவிடம் ஓவியம், நடனம் தொடர்பான விடயங்களை கேட்டறிந்ததோடு மட்டுமல்லாது அதனைக் கற்றும் கொண்டார். இவர் தனது இடைநிலைக்கல்வியை பன்னிப்பிட்டிய தர்மபால வித்தியாலயத்தில் கற்றார். 1945 இல் இந்தியா சென்று நவீன ஓவியங்கள் தொடர்பாக நந்தலால்போஸிடம் பயிற்சியினை பெற்றுக்கொண்டார். அதன் பின்பு புலமை பரிசில் கிடைத்து திவாங்கூர் பல்கலைக்கழத்தில் சிற்பம் தொடர்பாகக் கற்றுக்கொண்டார். அதனைத் தொடர்ந்து இந்தியாவில் காணப்படும் கதகளி நாடகம் தொடர்பாக தனது ஆயவினை மேற்கொண்டார்.

இலங்கையின் சிறந்த ஓவியர்களான ஜேரர்ஜ் கீட் மற்றும் சோளியஸ் மெணடீஸ் என்பர்கள் போலவே சுவரோவியங்களில் ஒரு மறுமலர்ச்சியை உண்டுபண்ண வேண்டும் என்ற முனைப்பில் செயற்பட்டவர். இந்த அடிப்படையில் இவருடைய அதிகளவான ஓவியங்கள் "வெல்லன்வில" என்ற இடத்தில் அமைந்துள்ள விகாரையில் காணப்படுகின்றது. இதிலும் குறிப்பாப "பத்தாசார" என்ற ஓவியம் தனித்துவமானது. இவருடைய ஓவியங்கள் ஜேரர்ஜ் கீட் மற்றும் சோளியஸ் மெண்டிஸ் போன்றவர்களது ஓவியங்களிலிருந்து வேறுபட்டதாக அமைந்து காணப்படுகினறது. 

இவர் காலனித்துவக் காலத்தில் ஐரோப்பிய மரபுகள் பிரபல்யம் பெற்ற காலப்பகுதியில் கீழைத்தேய அடையாளங்களை அல்லது மரபுகளைப் பாதுகாப்பதில் அக்கரை கொண்டு தனது ஓவியங்களில் அதனை நிலைநிறுத்தினார். இவருடைய ஓவியங்களில் காணப்படும் பிரகாசமற்ற வர்ணப்பயன்பாடு ஓவியத்திற்கு உயிர்பூட்டாவிட்டாலும் ஒரு விதக் கவர்ச்சியின் ஊடே இவ்வோவியங்கள் இன்றும் உயிர்வாழ்கின்றன என்று கூறப்படுகின்றது.

இவர் ஒரு ஓவியர் மட்டுமன்றி பாரம்பரிய நாட்டிக்காரருமாவார். அத்தோடு ஆடை மற்றும் மேடை வடிவமைப்பாளராகவும் திகழ்ந்தார். இவர் சித்திரசேனத் தியட்டர் தயாரிப்புகளில் கூடிய பங்களிப்புக்களை வழங்கினார். அத்தோடு திரைப்படத்துக்கான கலை இயக்குனராகவும் செயற்பட்டார். "வசந்துரு சிறித" என்ற திரைப்படத்தில் இவரது சிறப்பான பங்களிப்பினைக் காணக்கூடியதாக உள்ளது. இதுமட்டுமன்றி இவருடைய ஓவியங்கள் ரஸ்யாவில் நடைபெற்ற ஓவியக் கண்காட்சியில் காட்சிப்படுத்துப்பட்டதென்பதும் குறிப்பிடத்தக்க ஒரு விடயமாகும்.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

ஓவியர் லியானடோ டாவின்ஸி அவர்களின் “கிறிஸ்துவின் ஞானஸ்தானம்” அல்லது “கிறிஸ்துவின் வெப்டிசம்” ஓவியம் ஒரு பார்வை

இவ்வோவியத்தினை மறுமலர்ச்சிக் காலத்தைச் சேர்ந்த சிறந்த ஓவியரான லியானடோ டாவின்ஸி அவர்கள் வரைந்துள்ளார். இது “கிறிஸ்துவின் ஞானஸ்தானம்” அல்லது “கிறிஸ்துவின் வெப்டிசம்” என்று அழைக்கப்படுகின்றது. கன்வஸ் துணியில் எண்ணெய் வர்ணம் கொண்டு வரைந்துள்ளார். 

இடது கையில் சிலுவையை பற்றியவாறும் வலது கையினால் கிறிஸ்துவுக்கு ஜோர்தான் நதிக்கரையில் திருமுலுக்கு அருளப்பரால் ஞானஸ்தானம் வழங்குவதையும், வலது புறம் ஞானக்குழந்தைகளாக சித்தரிக்கப்பட்ட தன்மையில் அமர்ந்திருக்கும் குழந்தைகள் இரண்டுபேரும் காணப்படுகின்றனர். 

இவ்வோவியத்தில் முப்பரிமாணத்தன்மையினை காட்டுவதற்கு ஓவியர் கையாண்டுள்ள தூரிகைத் தடங்கள் மிக மென்மையானதாகவும், சில இடங்களில் கடும் வர்ணப்பயன்பாட்டுத் தன்மையினையும் காட்டியிருப்பதும் ஓவியரது சிறந்த கைத்தேர்ச்சியை எடுத்துக் காட்டுவதாக அமைந்துள்ளது. 

ஆடையமைப்புக்கள், மனித உடலியற் கூற்று அம்சங்களுக்கு அமைவானதாக காட்டப்பட்டுள்ள மனித உடல் மெய்நிலையிருப்புக்கள் என்பன ஓவியத்துக்கு மேலும் உயிர் ஊட்டுகின்றது எனலாம். இங்கு சிவப்பு கலந்த மண்ணிறம் பரவிக் காணப்பட, வானம் மென்மையான நீலத்தன்மை கொண்டதாகவும், பாறைகள் சாம்பல் வர்ணத்திலும், உடையமைப்புக்கள் நீலம், மென்மையான மஞ்சள், இளம் சிவப்பு போன்ற வர்ணங்களைக் கொண்டும் பூரணப்படுத்தியிருக்கின்றார்.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

சொளியஸ் மெண்டிஸ்1920 இல் மகாவெவ என்ற இடத்தில் பிறந்தவர். இந்தியாவுக்கு சென்று அங்கு ஓவியம் கற்றதன் பின்னர்,தனக்கென ஒரு தனிப் பாணியை அமைத்து பல்வேறு ஓவியங்களை வரைந்தார். களனி விகாரை, உடுப்பத்தாவ தவபிட்ட விகாரை போன்றவற்றில் ஓவியங்கள் வரைந்து புகழ் பெற்றார். நவீன பௌத்த கலையை புதிய வழியில் திசை திருப்புவதற்கு காரணமாக இருந்தவரும் இவரே. களனி விகாரையில் மிக மென்மையான தூரிகை வீச்சினைக் கையாண்டு முப்பரிமாணத்தைக் காட்டி உள்ளார். உடல் அழகு, ஆடை அழகு என்பவற்றை மிகவும் சிறப்பாக காட்டி உள்ளார். சித்திரங்களில் வரலாற்றுக் கால ஆடைகளையே பயன்படுத்தி உள்ளார். லயத்துடன் கூடிய ஆடை சுருக்கம் ,மஞ்சள் கலந்த வர்ண சேர்க்கை போன்றன களனி விகாரை ஓவியங்களுக்கு மெருகேற்றுகின்றன. இவ்வோவியங்களுக்கான வர்ணங்கள் இயற்கையாக இவராலேயே தயாரிக்கப் பட்டமை குறிப்பிடத்தக்க அம்சமாகும். சங்கமித்தை வெள்ளரசு கள்ளியை இலங்கைக்கு கொண்டு வருதல், ஹேமமாலா-தந்த குமாரன் வருகை ,சரணங்கர தேரருக்கு சங்கராஜா பதவி வளங்கள்,விஜயனின் இலங்கை வருகை,சர்வ மித்திரர் எனும் பிராமனரிடம் சித்தார்த்தர் கல்வி பயிலல், புத்தர் களனி விகாரையை தரிசித்தல், புத்தர் பேய்களை அடக்குதல், சிம்மாசனத்திர்காக நாக அரசர்களிடையே ஏற்பட்ட பிணக்கைத் தீர்க்கபுத்தர் நாகதீபத்திற்கு வருகை தரல்,தலதா தரிசன, மஹியங்கனை யக்சதான விகாரையின் அரசி கடலுக்கு பலியாதல் , ஆங்கிலேயர் களனி விகாரையை அழித்தல்,சிவநோயபாத தரிசனம், தீகவாபி வருகை போன்றன களனி விகாரையில் இவரால் வரையப் பட்ட ஓவியங்களாகும். நன்றி மின்னல் இணையத்தளம்

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

இவர் 1880இல் அம்பலங்கொடை என்னும் ஊரில் பிறந்தார்.  இவர் சிறுவயதில் கலைஞன் ஹென்றிகஸிடம் ஓவியம் பயின்றார். பௌத்த சமய மறுமலர்ச்சிக்கு ஓவியங்களைப் பயன் படுத்திய ஒரே ஒரு கலைஞர் ஆவார். இவர் கொழும்பு ஓவியர் எனவும் பௌத்த விகாரை ஓவியங்களை வரைந்தலர் எனவும் சிறப்பிக்கப்படுகின்றார். மேலத்தேய கிறிஸ்தவ கலாச்சாரம் இலங்கையில் மேலோங்கி இருந்த காலத்தில் பௌத்த கலாச்சாரத்தை பாதுகாப்பதற்காக பௌத்த விகாரைச்சித்திரங்களை வரைந்த ஓவியராவர்.

                                20ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் பௌத்தர்களுடைய இல்லங்களின் கத்தோலிக்க சமயப் பாடங்களால் நிறைந்திருந்ததைக் கண்ட இவர் பௌத்த மதத்தையும் கலாச்சாரத்தையும் பாதுகாப்பதற்காக பல பௌத்த நிகழ்வுகளை வரைந்து அவற்றை ஜேர்மனிக்கு அனுப்பி லிதோ முறையில் அச்சுப் பதித்து பௌத்த சமயத்தை பின்பற்றும் மக்களின் இல்லங்களுக்கு வழங்கினார். இவருடைய ஓவியங்கள் பௌத்த வழகாரை ஓவியங்கள் எனவும் லிதோ அச்சுச் சித்திரம் எனவும் இரு வகைப்படும்.

இவருடைய ஓவியங்கள் காணப்படும் விகாரைகள்

1.கொழும்பு மாளிகாவத்த விகாரை

2. பொத்துப்பிட்டிய புர்வாராம விகாரை

3. இந்துருவ யாதேகம விகாரை

4. கரகம்பிட்டிய விகாரை

பௌத்த லிதோ அச்சுச் சித்திரங்கள்

1. சித்தாத்தர் பிறப்பு

2. சித்தாத்தரும் மகாமாய தேவியும்

3. சித்தாத்தரின் திருமணம்

4. லௌகீக வாழ்க்கையை துறந்து செல்லல்

இவருடைய ஓவியங்களில் மேலைத்தேய பாணி காணப்படுகின்றது. சார்லிஸ்  அவருடைய ஓவியங்களில் முப்பரிமாணத்தன்மை, ஒளி நிழல், தூரதரிசனம், பிரகாசமான வர்ணப் பாவனை பல்வேறு அலங்கார வடிவங்கள் காணப்பட்டமை இவருக்குறிய சிறப்பியல்பாகும்.

நன்றி மின்னல் இணையத்தளம்

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

பிறப்பு -ஏப்ரல் 6-1483 இடம் -ஊர்பினோ,இத்தாலி இறப்பு - ஏப்ரல் 06-1520 துறை - ஓவியம் கட்டிடம் பயிற்சி - பெஜினோ இயக்கம் - மறுமலர்ச்சி படைப்பு - எதென்ஸ் பாடசாலை ரபேல் சான்சியோ 1483ஆம் ஆண்டு மத்திய இத்தாலிய நகரமான உர்பினோவில் பிறந்தார் அவரது தந்தை சியோவன்னி தாய் மாஜியாசியர்லா இவரது தந்தை ஒரு கவிஞராகவும் ஓவியராகவும் இருந்தார் இவர் உருப்பி னோ மதிப்பார்ந்த அரசசபையில் இடையிடையே பணியாற்றி வந்தார். ரபேலின் தாய் 1491 இல் இறந்தார் அதனைத் தொடர்ந்து தந்தையின் வளர்ப்பில் வளர்ந்து வந்தார். 1494இல் இவரது 11 வயதில் இவரை அனாதையாக விட்டு விட்டு அவருடைய தந்தை இறந்தார். ரபேல் அவருடைய சித்தப்பாவன பர்டோலோமியா என்ற பாதிரியாரிடம் பாதுகாப்பில் இருந்து வந்தபோதும் அவருடைய தாய் மாமனாரான சிமோனிடம் நெருக்கமாக இருந்து வந்தார். ரபேல் வாழ்ந்த சூழல் கல்வி நிலையை பொறுத்த மட்டில் செழிப்பானது. இவர் ஓவியம் மட்டுமல்ல இலத்தீன் மற்றும் கிரேக்க மொழியில் கவிதை புனையும் றெ்றல் மிக்கவராகவும் காணப்பட்டார். மேலும் இவர் சிறுவயதுமுதல் மிகுந்த புத்திசாலித்தனமும் ஆக்கபுர்வமாவ கற்பனையும் உடையவராகக் காணப்பட்டார். தந்தையின் கலைப் பணியில் ஆர்வம் மிக்கவராகவும் காணப்பட்டார். பின்னர் பெருகினோவிடம் மனித உருவங்களை கற்று சிறந்த மாணவராக விளங்கினார் இதனால் என்னவோ இவர் உலகம் கண்டறிந்திருக்கின்ற அதியுன்னத மனோசக்தியுள்ள ஓவியர்களில் இவரும் ஒருவராவர். எனவே இவரை தெய்வீக புருசர் என அழைக்கப்படுவதில் வியப்புக்குறியதில்லை. இவர் தனது இரண்டாவது காலகட்டத்தில் புளோரன்ஸ் சென்று அங்கே பல ஓவியங்களை தீட்டினார். அதில் “கன்னிமேரியும் யேசுவும்” என்ற ஓவியம் சிறப்பானது ஆகும். இதனைத் தொடர்ந்து மூன்றாவது காலகட்டத்தில் இவர் ரோமிற்கு போப்பாண்டவரால் வரவழைக்கப்பட்டு அங்கே பணியாற்றுவதற்கு நியமிக்கப்பட்டார். அங்கு வத்திக்கான் தேவாலய வழிபாட்டு அறைகளில் ஓவியங்களை வரைந்தார். இக்காலத்தில் எதென்ஸ் பாடசாலை என்னும் சுவர் ஓவியம் வரைந்தார் . இந்த ஓவியம்தான் இவருக்கு புகழைத் தேடிக் கொடுத்தது. இவர் ஓவியம் வரைவதிலும் மட்டுமின்றி சிலை செதுக்குவதிலும் ஆர்வம் காட்டினார். உடலின் மேற்பகுதிகளை சித்தரிக்கும் சிலைகளை செதுக்குவதில் மிகந்த ஈடுபாடுடையவராக காணப்பட்டார். இதற்க சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக 2ஆம் யுலியஸ் பாப்பரசரின் உருவச்சிலையை குறிப்பிடலாம். இவர் சர்ணங்களை கையாளல் வதில் சிறப்பு தேர்ச்சி மிக்கவராக காணப்பட்டார். இவர் தனது தகைமைத் திறனை ஒரு muraldecorator என்னும் சுவர் ஓவியம் மட்டும் இன்றி கட்டிடக் கலைஞராகவும் விளங்கினார். ஜியார்ஜியோ வாஸாரி என்னும் விமர்சகர் இவரது ஓவியங்கள் பற்றி விமர்சிக்கும் போது பின்வருமாறு கூறினார். “குழப்பமில்லாமல் ஓவியத்தில் தாம்சொல்ல வேண்டிய செய்தியை எல்லோரும் புரிந்து கொள்ளும் வண்ணம் சொல்வதும் இயற்கைக் காட்சிகளுடன் ஒன்றிய உருவங்களை வரைவதும் இவரது சிறப்பம்சங்களாகும் டாவின்சியைவிட மிகுந்த மேன்மையுடன் தன்னுடைய ஓவியங்கள் அமைய வேண்டும் என்று விரும்பினார். அழகிய இயற்கைக்காட்சிகளாலும் இவரது ஓவியங்கள் புகழ்பெற்றன” என்றார் இருதியாக இவர் 10 நாட்கள் காச்சலினால் பீடிக்கப்பட்டு 1520 ஏப்ரல் - 06ஆம் திகதி மரணித்தார். ரபேலின் புகழ்மிக்க ஓவியங்கள் 1. சிஸ்ரைன் மேரி ( sistine madona) 2. ஏதன்ஸ் பாடசாலை(the school of athens) 3. நற்கருணைப் பகிர்வுthe dispute of he sacrement) 4. புனித மிக்கேலும் சாந்தனும்(the st.michael and the dragan) 5. புனித வாந்தரீன் அலக்சான்ரா( st.catherine of alexandria) 6. மூன்ற தேவதைகள்(three graces) 7. the finein the borgo ரபேலின் படைப்புத்தன்மை இவர் வரைந்த ஓவியங்கள் லியானாடோ டாவின்ஸி, மைக்கல் ஆஞ்சலோ பாணியைப் பின்பற்றி காணப்பட்டது. எடுத்துக்காட்டாக டாவின்சி வரைந்த கன்னியும் குழந்தையும் ஆனாளும் குழந்தையும் என்ற ஓவியத்தைப்பார்த்து சில ஓவியங்களை வரைந்துள்ளார் அடுத்து டாவின்ஸியின் “மொனாலிசா” ஓவியத்தைப்பார்த்துத்தான் “மாடலேனாடோனி” என்ற ஓவியத்தை வரைந்தார். மைக்கல் ஆஞ்சலோவின் பாதிப்பால் “ஏசாயா” ஓவியத்தை மாற்றி வரைந்தார். அந்த ஓவியத்தின் சிறப்பினால் ஸுனா என்ற ஊரில் தேவாலயம் ஒன்றில் ஓவியம் தீட்ட வாய்ப்பு கிடைத்தது. இவர் மைக்கல் ஆஞ்சலோவின் “சிஸ்ரைன்” தேவாலயத்தைப்பார்த்து அதே பாணியைப் பின்பற்றியே ஸினா தேவாலயத்தில் மிக அழகான ஓவியங்ளை தீட்டினார். இவ்வாறு இவரின் படைப்புக்கள் டாவின்ஸி, மைக்கல் என்போரின் ஓவியத்தன்மையை ஒத்துள்ளமை அவதானிக்க முடிகின்னது. 

அதென்ஸ் நகரில் உள்ள பாடசாலை 1: Zeno of Citium 2: Epicurus 3: unknown[13] 4: Boethius or Anaximander or Empedocles? 5: Averroes6: Pythagoras 7: Alcibiades or Alexander the Great? 8: Antisthenes or Xenophon? 9: unknown [14][13]or the Fornarina as a personification of Love [15] or (Francesco Maria della Rovere?) 10: Aeschines orXenophon? 11: Parmenides? 12: Socrates 13: Heraclitus (Michelangelo) 14: Plato (Leonardo da Vinci) 15: Aristotle 16: Diogenes 17: Plotinus (Donatello?) 18: Euclid or Archimedes with students (Bramante?) 19: Zoroaster 20: Ptolemy? R: Apelles (Raphael) 21: Protogenes (Il Sodoma, Perugino, orTimoteo Viti)[16] அதென்ஸ் நகரில் உள்ள பாடசாலை என்ற இந்த ஓவியம் டிஸ்புட்டா என்ற பாப்பரசர் இரண்டாம் ஜீலியசைக் கவர்ந்த ஓவியம் ஆகும். இவருக்கு சிறப்பை தேடிக் கொடுத்தது இந்தஓவியம் ஆகும். இவ் ஓவியம் சிறப்பு பொறக்காரணம் உலகத்தில் தலை சிறந்த தத்துவ ஞனிகளையும் ஓவியக்கலையில் மறுமலர்ச்சி காலத்து ஓவியங்களையும் அதென்ஸ் நகரில் உள்ள பாடசாலை என்பன ஓவியத்தில் சிறப்பாக காட்டப்பட்டமை ஆகும். இங்குவரையப்பட்ட தத்துவ ஞனியன அரிஸ்ரோட்டில், பிலேட்டோ,சோக்கிரட்டிஸ், தொலமி, தயோஜீல் ஹெரக்விடஸ் போன்றோர் குழுமியுள்ள கூட்டத்தையும் வரைந்ததுடன் தன்னையும் கறுப்பு நிறத் தொப்பியுடன் எட்டிப்பார்க்கும் வகையில் வரைப்பட்டமை சிறப்புக்குரியதாகும். இவ் ஓவியத்தில் மத நம்பிக்கையில்லாதவர்கள் புற மதத்தவர்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவமதத்தவர்கள் இருசாராரின் சந்திப்புக்களையும் கருவாககக்கொண்டு தன்னுடைய கைவண்ணத்தின் மூலம் உருவாகியிருந்தார். இவ் ஓவியம் ஒரு மேடையமைப்பில் மெய்யியல், சட்டம், கவிதை மற்றும் வரலாறு ஆகியவற்றை அடையாளப்படுத்திக் காட்டும் மாதிரிகளான பண்டைய குழுக்களை வரைந்தமை இவ் ஓவியத்தை மேலும் சிறப்பிக்கச் செய்துள்ளது. இவ் ஓவியத்தில் தாடியுடன் இருக்கும் பிளேட்டோவின் உருவத்தை டாவின்ஸியின் தோற்றத்துடன் வரையப்பட்டுள்ளது மைக்கல் ஆங்சலோவின் முகம் மற்றும் உருவத்தோற்றம் டயோசினஸ் ஹெராக்ஸிடஸ் உருவம் போன்று வரையப்பட்டுள்ளது . தனது மிகவும் நெருங்கிய நண்பர்களான பிரமாண்டேயின் உருவத்தோற்றத்துடன் ஜோரொஸ்டர் ஈட்டியுடன் உள்ளது போல் வரையப்பட்டுள்ளது. இங்கு வரையப் பட்டுள் இவ் ஓவியம் மிகவும் எளிமையாகவும் அழகுடனும் காட்டப்பட்ட விதம் மிகவும் சிறப்பு மிக்கது ஆகும். இவ் அதென்ஸ் நகரில் உள்ள பள்ளிக்கூடம். என்னும் ஓவியம் தனது வாழ்நாளில் மறக்கமுடியாதவர்களின் முகச்சாயல்களை எடுத்துக்காட்டி உள்ளமை மிகவும் சிற்ப்புக்குரிய விடயம் ஆகும். நன்றி மின்னல் இணையத்தளம்

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

20 ஆம் நூற்றாண்டிற்கரிய இலங்கைச் சித்திரக்கலையின் ஆரம்ப காலத்து சித்திரக் கலைஞராவர் மரபுரீதியான கலையின் முன்னோடியான இவர் 1883 இல் பிறந்தார். இவர் காட்டூன் சித்திரங்களை வரைவதன் மூலம் கலைத்துரைக்கு பிரவேசித்தார். பிரித்தானிய ஆட்சியாளர்களின் ஆதரவுடன் 1891 இல் இலங்கைக் கலா சங்கத்தை ஸ்தாபிப்பதற்கு முன்னின்று செயற்பட்ட முன்னோடிக் கலைஞர் ஆவர். இலங்கை அன்னியர் ஆட்சியின் கீழ் இருந்த காலகட்டத்தில் பிரித்தானியாவில் இருந்து வந்த கலைஞர்களிடம் இருந்து பெற்ற கலைத்தாக்கத்தை இலங்கைக் கலாசங்கத்து கலைஞர்களின் ஆக்கங்களில் காணக் கூடியதாக இருந்தது. இவர் சித்திரப் படைப்புக்களில் ஐரோப்பிய மரபு ரீதியான கலைப்பாணியான,இயற்கை வாதம், தாத்வீக வாதம், றோமன்டிய் வாதம் போன்ற கலைப் பண்புகளைக் காணலாம். உயிர் ஓவியம் , யதார்த்த வாதம், தரைக்காடசி ஆகியவர்ரை வரைவதில் திறமை பெற்ற இவர் சித்திரம் வரைவதற்கு நீர்வர்ணம், எண்ணெய் வர்ணம் ஆகிய இரு வகைகளையும் பயன்படுத்தி உள்ளார். ஒளி நிழல் தொடர்பில் இவரிடம் காணப்பட்ட மரபுரீதியான “சியாறஸ்கியுறோ” கோட்பாடுகளை இவரது ஆக்கங்களில் காணலாம். (சியாற chiare- ஒளி,ஸ்கியுறோ scare - நிழல் என்னம் சொற்களின் இணைப்பால் “சியாறஸ்கியுறோ” என்னும் சொல் உருவாகியுள்ளது) இவரின் பிரசித்தி பெற்ற ஓவியங்கள் 1. தச்சனின் வீடு 2. பேய் ஓட்டுபவரின் மகள் 3. பூனைக்குட்டி 4. றீட் மாவத்தை(நீர்வர்ணம்) 5. அரசியல் தலைவர்களின் மார்பளவான பிரதிமைச் சித்திரம். 6 . பேய் ஓட்டுபனின் மகள் =================================================================== நன்றி மின்னல் இணையத்தளம். பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

.கண்டி திரித்துவக் கல்லூரியில் கல்வி கற்ற இவர் தனது பத்து வயதிலேயே சிலுவையில் இயேசு எனும் சித்திரத்தை வரைந்து புகழ் பெற்றார்.மல்வத்தை பீடத்தை சேர்ந்த பிக்குவான பின்னவள தீரானந்த தேரோவிடம் பௌத்த சமயக் கருத்துகளை கற்றார் .இரவீந்தரநாத் தாகுரின் நூல்கள் மூலம் இந்து சமயக் கருத்துகளை விளங்கி கொண்டார்.சம்ஸ்கிருத காவியமான கீத கோவிந்தத்தை மொழி . இந்திய இராகம் தொடர்பான விளக்கங்களை பெற்று அது தொடர்பான பல ஓவியங்களை வரைந்தார். கவி சிலுமின, முவதேவ்தாவத,போன்ற சிங்கள கவிதைகளை ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்தார். இவரது ஆக்கங்களில் மேலைத்தேய, கீழைத்தேய கலப்பு,பிக்காசோவின்,தடித்த தெளிவான கோடுகளின் செல்வாக்கு போன்றவற்றை காணலாம். கிருஷ்ணன்- ராதை காதல் காட்சிகளை சித்தரிக்கும் ராகினி விராகினி, தலதா பெரகர,குயவன் வேலைத்தளம், நாயிகா,இயமனும் சாவித்ரியும், போன்றன இவரது சிறந்த ஆக்கங்களாகும். இவரது பௌத்த சமயம் சார் ஓவியங்கள் பொரளை கோதமி விகாரையில் காணப்படுகிறது. 
 நன்றி மின்னல் இணையத்தளம்.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

பழைமையும் சிறப்பும் வாய்ந்த 16 அடி உயர குப்தர் கால புத்தர் சிலையை, இலங்கைக்கு இந்தியா அன்பளிப்பாக அளிக்கவுள்ளது. கண்டி நகரில் உள்ள புகழ் பெற்ற பௌத்த ஆலயமான  தலதா மாளிகையின் சர்வதேச பௌத்த நூதனசாலையின் நுழைவாயிலில் இந்தச் சிலை வைக்கப்படவுள்ளது என இலங்கை அரசு தெரிவிக்கிறது.

இந்தியச் சிற்பக் கலைஞர்களினால் வடிவமைக்கப்பட்ட இந்த புத்தர் சிலை, ஐந்தாம் நூற்றாண்டு குப்தர் ஆட்சிக் காலத்தில் சாரனாத்தில் வடிவமைக்கப்பட்ட விக்கிரகத்தைப் போன்றதாகும்.
வெளிர் மண்ணிறத்திலான மணற்கற்களைக் கொண்டு இந்தச் சிலை வார்க்கப்பட்டுள்ளது.

2600 ஆம் ஆண்டு புத்த ஜெயந்தியை முன்னிட்டு இந்தச் சிலை இலங்கைக்கு அன்பளிப்பாக இந்தியாவால் வழங்கப்படுகின்றது.

இது தொடர்பாக இந்தியாவுக்கும் இலங்கைக்கும் இடையில் ஒப்பந்தம் ஒன்றும் ஏற்கெனவே கையெழுத்திடப்பட்டதாக ராஜபக்ஷே அரசு தெரிவிக்கிறது.

=========================================================

நன்றி விகடன் செய்திகள் இணையத்தளம்.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

புகழ்பெற்ற ஓவியரான லியோனார்டோ டாவின்சி, பத்து மனிதர்களின் ஆற்றலை ஒருங்கே கொண்ட பேரறிஞர் (ten men-in-one) எனப் போற்றப்பட்டவர். இவர், ஓவியர் மட்டுமன்றி அறிவியல் கண்டுபிடிப்பாளர், பொறியியலாளர், சிற்பி, உடற்கூறியலறிஞர், கட்டிடவியல் நிபுணர், நகரமைப்பு வல்லுநர், புல்லாங்குழல் இசை மேதை, வடிவமைப்பாளர், போர்த்துறைப் பொறியாளர், என பல்துறைப் பேரறிஞராக விளங்கியவரே ஓவியர் டாவின்சி. எனினும், இவரை உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தியது மோனலிசா என்ற புன்னகை சிந்தும் புகழ்பெற்ற ஓவியமே எனக் கூறலாம்.

பன்முகப் பயிற்சியும், பல்வகைப் பேரறிவும் கொண்ட லியோனார்டோ டாவின்சி பிரபஞ்ச மனிதர் (universal man) எனப் போற்றப்பட்டவர், இந்தப் பட்டப் பெயருக்காக அவர் மூளை புதுப்புது கண்டுபிடிப்புகளாலும், உத்திகளாலும், கருவிகளாலும் நிறைந்திருந்தது. அவர் சுமார் 7,000 பக்கங்கள் உடற் கூறியல் உண்மைகள் பற்றி எழுதியிருந்தார்.

இவரது ஓவியங்கள் போர் உத்திகள், குறியீடுகள், பறக்கும் எந்திரங்கள், சமிக்கைகள், வண்ண ஓவியங்கள், புதிர்கள், நகர்ப்புற வடிகால் அமைப்புகள் என்று வியப்பூட்டும் கதம்பக் களஞ்சியமாய்க் காட்சியளித்துக் கொண்டிருக்கின்றன.

இவரது தந்தை மிகப் பணவசதி படைத்த ஒரு வழக்கறிராவார். 1452 ஆம் ஆண்டு ஏப்பிரல் மாதம் 15ம திகதி டாவின்சி மகனாகப் பிறந்தார். எனினும், டாவின்சிக்கு தாயின் அரவணைப்பு நீண்ட காலத்திற்குக் கிடைக்காத காரணத்தினால் தந்தையுடனும், சிறிய தந்தையுடனுமே தன்னுடைய இளமைக்காலத்தைக் களித்தார்.

தன்னுடைய 14ஆம் வயதிலேயே மாதிரி வடிவமைப்பில் (modeling) ஆர்வம் கொண்டிருந்தார். டாவின்சியின் ஆர்வத்தினைக் கண்ட அவரது தந்தை ஆந்திரயா டெல் வெரோசியோ என்ற சிற்பியிடம் அவரைப் பயிற்சிக்கு அனுப்பினார். அங்கே டா வின்சி பல்துறைப் பயிற்சியும் தனது முப்பதாவது வயது வரை பல்வேறு துறைகளில் கல்வி கற்பதிலும் பயிற்சி பெறுவதிலும் மிகுந்த ஆர்வம் காட்டி வந்தார்.

ஆந்திரயாவில் பல பயிற்சிகளையும் பெற்றதன் பின்னர் ஃபிளாரன்சுக்குத் திரும்பிய டாவின்சி 1503இல் புகழ் பெற்ற மோனோ லிசா வண்ண ஓவியத்தை தீட்டத் துவங்கினார். அவரது ஓவியப் பணியரங்கத்தில் அமர்வதற்காக ஒவ்வொரு நாள் மாலையும் மோனோ லிசா வந்து சென்றார். மூன்றாண்டு கடின உழைப்பிற்குப் பின்னர் 1506 இல் இந்த ஓவியம் நிறைவு பெற்றது.

ஓவியத்தைக் கண்ட நாமே இத்தனை வருடங்களின் பின்னரும் வியப்பிலாழ்ந்து போகின்றோம். என்றால் அந்த ஓவியத்தினை வரைந்தவரின் நிலை எவ்வாறு இருக்கும் என்பதை கூற முடியாது.

இந்த வியப்பு பல கோடி ஆண்டுகளாக மக்களிடம் நிலவி வருவதைக் காண்கின்றோம். இந்த மோனலிசா ஓவியம் பிரான்சிலுள்ள அருங்காட்சிசாலை ஒன்றில் இன்றும் காட்சிப் பொருளாக இருந்து வருகிறது.

மோனோ லிசா ஓவியத்தை வரைந்த பின்னர், டாவின்சி பிரன்சுக்கார்களின் ஆட்சியிருந்த மிலன் நகருக்குத் திரும்பி 1506 முதல் 1513 வரை அங்கிருந்தார். அங்கு கிறிஸ்தவகோயிலில் வைத்து வணஙகத்தக்க ஓவியங்களைத் தீட்டும் வாய்ப்பு அவருக்குக் கிடைத்தது. குழந்தையுடன் இருக்கும் கன்னித்தாய் அவர் வரைந்த ஓவியங்களுள் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற ஒன்றாகும்.

பின்னர் 1513 ஆம் ஆண்டிலிருந்து தனது இறுதிக்காலம் வரை ரோம் நகரிலேயே முதலாம் ஃபிரான்சிஸ் மன்னரின் விருந்தினராகத் தங்கும் வாய்ப்பு டாவின்சிக்குக் கிடைத்த்து. பிரான்சிஸ் மன்ன்ன் அவருக்கு மாத ஓய்வூதியம் வளங்கியதுடன், தனது நாட்டில் இருக்கச் செய்தார்.

சிறப்பான ஒவியங்களுக்காகப் பரவலாக அறியப்பட்ட இவரின் “கடைசி விருந்து” (The Last Supper), “மோனா லிசா” (Mona Lisa) போன்ற ஒவியங்கள் உலகப் புகழ் பெற்றவை. உரிய காலத்துக்கு மிக முன்னதாகவே செய்யப்பட்ட பல கண்டுபிடிப்புக்கள் தொடர்பிலும் இவர் பெயர் பெற்றவர். எனினும் இவரது காலத்தில் இவை எதுவும் வெளியிடப்படவில்லை. அத்துடன் இவர், உடற்கூற்றியல், வானியல் மற்றும் குடிசார் பொறியியல் துறைகளின் வளர்ச்சியிலும் பெரும்பங்கு ஆற்றியிருந்தார்.

கட்டிடக் கலைஞர்களுக்கு உதவும் வகையில் இறக்கைகளுடனும், மேலே சுழலும் விசிறியுடனும் கூடிய பல்வகைப்பட்ட பறக்கும் எந்திரங்களை வடிவமைத்து உருவாக்கியதுடன், நீர்க் கடிகாரம் ஒன்றையும் இவர் உருவாக்கினார். பொறியாளர்களுக்கு உதவும் பொருட்டு கட்டிடப் பொருள்களை மேலே தூக்கிச் செல்ல பளு தூக்கும் பொறியை வடிவமைத்துக் கொடுத்தவரும் இவரே. பிரபஞ்ச மனிதர் என்று போற்றப்பட்ட லியோனார்டோ டா வின்சி 1519ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 2ஆம் நாள் இப்பூவுலக வாழ்வை நீத்தார். டாவின்சி மறைந்து 5 நூற்றாண்டுகள் கடந்துள்ள போதிலும் அவர் வரைந்த ஓவியங்கள் மூலமாக புகழ் இன்றும் அழியாமல் உள்ளது.

நன்றி: மின்னல் இணையம். 

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".

உலகில் பௌத்த சமயத்தை உருவாக காரணமாக இருந்தவர் புத்தர். இவர் கி.மு 563க்கும் கி.மு 483க்கும் இடையில் வாழ்ந்தவர். பிறக்கும் போது இவருக்கிடப்பட்ட பெயர் சித்தார்த்த கௌதமர் என்பதாகும். பின்னர் இவர் ஞானம் பெற்று புத்தர் ஆனார். இவர் "சாக்கிய முனி" என்றும் அழைக்கப்பட்டார்.புத்த சமயத்தின் மிகவும் முக்கியமானவரென்ற வகையில், கௌதமருடைய வாழ்க்கையையும், வழிகாட்டல்களையும், துறவிமட விதிகளையுமே, கௌதமரின் மறைவுக்குப்பின், சுருக்கி பௌத்தத் துறவிகள் மனனம் செய்துவந்தார்கள். சீட பரம்பரையூடாக வாய்மொழிமூலம்கடத்தப்பட்டுவந்த இத் தகவல்கள், 100 வருடங்களுக்குப் பின்னர்திரிபிடகம் என்று வழங்கப்படும் நூலாக எழுத்துவடிவம் பெற்றது

சித்தார்த்த கௌதமர், இன்றைய நேபாளத்திலுள்ள, லும்பினிஎன்னுமிடத்தில், மே மாதத்துப் பூரணை தினத்தில் பிறந்தார். மாயாஇவரது தாயார். இவரின் பிறப்புக் கொண்டாட்டத்தின் போது சமுகந்தந்த ஞானியொருவர், சித்தார்த்தர் ஒரு பெரிய அரசனாக அல்லது ஒரு ஞானியாக வருவாரென்று எதிர்வு கூறினார். இவர் பிறப்பதற்கு முன்னரே இவரது தாயாருக்கு ஒரு வெள்ளை யானை வடிவில் தோற்றம் கொடுத்ததாகச் சொல்லப்படுகிறது. கௌதமர் பிறந்த ஏழாவது நாளே அவரது அன்னை இறந்தார். எனவே இவரை இவரது தாயின் தங்கை வளர்த்தார்.

சித்தார்த்தர், தனது 16வது வயதில் யசோதரையை மணந்தார். பிறகு இருவரும் ஒரு ஆண் மகனைப் பெற்றெடுத்தனர். அவனது பெயர் ராகுலன். சித்தார்த்தருக்குத் தேவையான அனைத்து வசதிகளையும் அவர் தந்தை ஏற்படுத்தித் தந்தார். வெளியுலகைப் பற்றி அறிந்து கொள்ளாமல் அரண்மனை வசதிகளை அனுபவிப்பதிலேயே தன் நேரத்தை செலவிட்டார் சித்தார்த்தர்.

அவரது 29 ஆவது வயதில் தனது வாழ்க்கையில் அதிருப்தியடைந்தார். ஒருமுறை வட வெளியே சென்றபோது, நான்கு காட்சிகளைக் காண நேர்ந்தது. ஒரு ஊனமுற்ற மனிதன், ஒரு நோயாளி, அழுகிக் கொண்டிருந்த ஒரு பிணம், நாலாவதாக ஒரு முனிவன். இக் காட்சிகளினூடாக மனிதவாழ்க்கையின் துன்பங்களை உணர்ந்துகொண்ட சித்தார்த்தர், ஒரு துறவியாகத் தீர்மானித்தார்.துறவறம் பூண்ட சித்தார்த்தர், யோக நெறியில் கடுந்தவம் புரிந்தார். தன் தவங்களின் மூலம் உயர்ந்த யோக நிலைகளை அடைந்தாலும், உலக வாழ்க்கையின் துன்பங்களின் ஆதாரத்தை அறிய முடியாததால் அதிருப்தி அடைந்தார். எனினும் தவ வாழ்க்கையை தொடர்ந்து கடைபிடித்தார்.

தனது 35ஆம் வயதில், இந்தியாவின் தற்போதைய பீகார் மாநிலத்தில் உள்ள கயைஎனும் இடத்தில் சுமேதை என்பவளிடம் மோர் வாங்கிக் குடித்துவிட்டு போதி மரத்தினடியில் அமர்ந்த சித்தார்த்தர், ஞான நிலை அடையும் வரை அந்த இடத்தை விட்டு எழுந்திராமல் தவம் புரிவது என தீர்மானித்தார். ஒரு வாரம் கடுந்தவம் புரிந்தபின் பெருஞ்ஞான நிலையை அடைந்து புத்தரானார். இவர் தன்னை தத்தாகதர் என்று (அதாவது 'எது உண்மையில் அதுவாக உள்ளதோ அந்த நிலை எய்திவர்') என்று அறிவித்துக் கொண்டார். புத்தர் ஞானம் பெற்ற அவ்விடம் இன்று புத்த கயை என்று புத்த மதத்தினரின் யாத்திரைத் தலமாக விளங்குகிறது.

வாரணாசி அருகே உள்ள சாரநாத் எனும் இடத்தில் முதன் முறையாக ஐவரை சீடர்களாக ஏற்றுக்கொண்டு அவர்களுக்கு  புத்தி புகட்டினார். இந்நிகழ்ச்சி தம்மச் சக்கரப் பிரவாத்தனம் அல்லது அறவாழி உருட்டுதல் என புத்த சமய நூல்களில் அழைக்கப்படும். அவரது வாழ்க்கையின் அடுத்த 45 ஆண்டுகளில் பலர் அவரைப் பின்பற்றி அவரது சீடர்கள் ஆயினர். தனது 80ஆம் வயதில் புத்தர் குசினாரா என்ற இடத்தில் காலமானார்

புத்தர் என்றுமே தன்னை ஒரு தேவன் என்றோ, கடவுளின் அவதாரம் என்றோ கூறிக்கொண்டதில்லை. தான் புத்த நிலையை அடைந்த ஒரு மனிதன் என்பதையும், புவியில் பிறந்த மானிடர் அனைவருமே இந்த புத்த நிலையை அடைய முடியும் என்பதையும் தெளிவாக வலியுறுத்தினார். ஆசையே துன்பத்தின் அடிப்படை என அவர் கூறினார்.

(மேலதிக தகவல்களையும் தரமான விளக்கப்படங்களையும் பார்ப்பதற்கு இங்கே சொடுக்கவும்.http://www.tamilvaasi.com/2010/12/buthar.html )

நன்றி மின்னல் இணையத்தளம்.

பதிவேற்றம்:"கலைஞர்.ஏ.ஓ.அனல்".